Początek destylarni Jack Daniel’s to rok około 1866 roku kiedy to ruszyła produkcja najsłynniejszej dzisiaj amerykańskiej whiskey. Destylarnia mieści się w małej miejscowości Lynchburg w stanie Tennessee, w hrabstwie Moore, w USA, a jej założycielem był Jasper Newton „Jack” Daniel. Prawdopodobnie urodził się on we wrześniu 1846 roku jako jedno z dziesięciorga dzieci. Niestety niedługo potem matka Jacka umiera, a ojciec żeni się powtórnie. Macocha była dla niego podła, tak więc w wieku 6 lat ucieka do dalekiego wujka czy jak inne źródła podają do miejscowego pastora. Aby przetrwać, sześcioletni chłopiec podejmuje pracę u Dana McCalla, sklepikarza i właściciela małej destylarni whiskey o nazwie „Louse Creek”. Już jako młody chłopak Jack Daniel poznał od podszewki sekrety destylowania alkoholu. Wkrótce jednak umiera ojciec Jacka i ten na stałe związuje się z McCallem i jego żoną, która zadbała o edukacje przyszłego króla whiskey z Tennessee.

W 1865 roku Jack Daniel’s opuścił Louse Creek i wydzierżawił starą destylarnię Eaton w Cave Springs na obrzeżach miasteczka Lynchburg, skąd pochodzi między innymi proces Lincoln Country, polegający na przepuszczaniu świeżego destylatu przez węgiel drzewny z klonu cukrowego. To podstawowa rzecz odróżniająca Jacka Danielsa od reszty amerykańskich whiskey. Rok później ruszyła oficjalna produkcja whiskey z Tennessee. Jacka miał wtedy zaledwie 20 lat! Podobno pierwszy wyprodukowany trunek nosił nazwę Belle of Lincoln, od przydomku jego przyrodniej siostry Belphady, zwanej Bellą, którą Jack opiekował się od śmierci ojca. Kolejny produkt, popularny dzisiaj Jack Daniel’s No.7 pojawił się dopiero w 1887 roku. Mimo, iż był to bardzo przedsiębiorczy i charyzmatyczny człowiek to w wieku 61 lat przekazał destylarnię krewnemu, którym był Lem Motlov. Wkrótce potem Jack Daniels zmarł jako bezdzietny kawaler w wyniku pechowej infekcji stopy. Jak głosi legenda do infekcji doszło przy próbie otwarcia firmowego sejfu. Jack zapomniał kombinacji i pod wpływem złości próbował otworzyć go kopnięciem w wyniku czego ucierpiała jego stopa.

Lem Motlov przeją destylarnie praktycznie w czasie prohibicji jednak pozycja senatora pozwoliła mu podjąć walkę z zakazem produkcji alkoholu. Niedługa po prohibicji przyszła II woja światowa i po raz kolejny Jack Daniels miał przerwę, aż do roku 1947. Dziewięć lat później destylarnia została sprzedana firmie Brown-Froman, która jest jej właścicielem do dnia dzisiejszego.